Азбука веры » Biblia »Евангельские и Апостольские чтения

Евангельские и Апостольские чтения 13 сентября 2024

2Кор.7:10-16 (зач. 184). Мк.2:18–22 (зач. 9), и за субботу (под зачало): 1Кор.1:26-29 (зач. 125 от полу́). Мф.20:29–34 (зач. 82). Богородицы: Евр.9:1–7 (зач. 320). Лк.10:38–42,11:27–28 (зач. 54).

Апостола Павла 2-е послание к коринфянам
2Кор.7:10-16 (зач. 184).

7:10

см.:1Пет.2:19;

7:11

7:12

7:13

7:14

7:15

7:16

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Bo smutek, który jest z Boga, dokonuje nawrócenia ku zbawieniu, którego się /potem/ nie żałuje, smutek zaś tego świata sprawia śmierć.

To bowiem, że zasmuciliście się po Bożemu - jakąż wzbudziło w was gorliwość, obronę, oburzenie, bojaźń, tęsknotę, zapał i potrzebę wymierzenia kary! We wszystkim okazaliście się bez nagany.

Dlatego też choć napisałem wam, to nie z powodu tego, który dopuścił się niesprawiedliwości, ani nie przez wzgląd na pokrzywdzonego, lecz by okazać nasze wobec Boga zatroskanie o was.

Tak więc doznaliśmy pociechy. A radość nasza spotęgowała się jeszcze bardziej tą radością, jakiej doznał Tytus, przez was wszystkich podniesiony na duchu.

Przeto jeśli się wami chlubiłem przed nim, nie doznałem zawstydzenia. Podobnie jak wszystko mówiliśmy wam zgodnie z prawdą, tak też prawdziwą jest nasza chluba wobec Tytusa.

Serce zaś jego jeszcze bardziej lgnie ku wam, gdy wspomina wasze posłuszeństwo i to, jak przyjęliście go z bojaźnią i drżeniem.

Cieszę się, że we wszystkim mogę wam ufać.

Евангелие от Марка
Мк.2:18–22 (зач. 9), и за субботу (под зачало): 1Кор.1:26-29 (зач. 125 от полу́).

2:18

см.:Мф.9:14;Лк.5:33;

2:19

2:20

2:21

см.:Мф.9:16;Лк.5:36;

2:22

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego i pytali: Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?

Jezus im odpowiedział: Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego majką u siebie.

Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze /część/ ze starego ubrania i robi się gorsze przedarcie.

Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki; i wino przepadnie, i bukłaki. Lecz młode wino /należy wlewać/ do nowych bukłaków.

Апостола Павла 1-е послание к коринфянам
Мф.20:29–34 (зач. 82).

1:26

см.:Ин.7:48;Иак.2:5;

1:27

см.:2Кор.10:5;

1:28

1:29

см.:Рим.3:27;Еф.2:9;

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych.

Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć;

i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić,

tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga.

Евангелие от Матфея
Богородицы: Евр.9:1–7 (зач. 320).

20:29

см.:Мк.10:46;Лк.18:35;

20:30

см.:Мф.9:27;

20:31

20:32

20:33

20:34

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Gdy wychodzili z Jerycha, towarzyszył Mu wielki tłum ludu.

A oto dwaj niewidomi, którzy siedzieli przy drodze, słysząc, że Jezus przechodzi, zaczęli wołać: Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!

Tłum nastawał na nich, żeby umilkli; lecz oni jeszcze głośniej wołali: Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!

Jezus przystanął, kazał ich przywołać i zapytał: Cóż chcecie, żebym wam uczynił?

Odpowiedzieli Mu: Panie, żeby się oczy nasze otworzyły.

Jezus więc zdjęty litością dotknął ich oczu, a natychmiast przejrzeli i poszli za Nim.

Апостола Павла послание к евреям
Лк.10:38–42,11:27–28 (зач. 54).

9:1

9:2

см.:Исх.40:1-4;

9:3

9:4

см.:Исх.16:33;Чис.17:10;Втор.10:1;3Цар.8:9;2Пар.5:10;

9:5

см.:Исх.25:18;

9:6

9:7

см.:Исх.30:10;Лев.16:2;

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

Wprawdzie także i pierwsze /przymierze/ miało przepisy służby Bożej oraz ziemski przybytek.

Był to namiot, w którego pierwszej części zwanej /Miejscem/ Świętym, znajdował się świecznik, stół i chleby pokładne.

Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę "Święte Świętych".

Posiadało ono złoty ołtarz kadzenia i Arkę Przymierza, pokrytą zewsząd złotem. Znajdowało się w niej naczynie złote z manną, laska Aarona, która zakwitła, i tablice Przymierza.

Nad nią zaś były cheruby Chwały, które zacieniały przebłagalnię, o czym szczegółowo nie ma potrzeby teraz mówić.

Tak zaś te rzeczy były urządzone, iż do pierwszej części przybytku zawsze wchodzą kapłani sprawujący służbę świętą,

do drugiej zaś części jedynie arcykapłan, i to tylko raz w roku, i nie bez krwi, którą składa w ofierze za grzechy swoje i swojego ludu.

Евангелие от Луки
Лк.10:38-42,11:27-28

10:38

см.:Ин.11:1;Ин.12:2;

10:39

10:40

10:41

10:42

Rozdział 11

11:27

см.:Лк.1:48;

11:28

Польский (Biblia Tysiąclecia)

Языки

W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu.

Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.

Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła.

A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele,

a potrzeba ‹mało albo› tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.

Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś.

Lecz On rzekł: Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je.

Евангельские и Апостольские чтения 13 сентября 2024

Апостола Павла 2-е послание к коринфянам 2Кор.7:10-16 (зач. 184).

Евангелие от Марка Мк.2:18–22 (зач. 9), и за субботу (под зачало): 1Кор.1:26-29 (зач. 125 от полу́).

Апостола Павла 1-е послание к коринфянам Мф.20:29–34 (зач. 82).

Евангелие от Матфея Богородицы: Евр.9:1–7 (зач. 320).

Апостола Павла послание к евреям Лк.10:38–42,11:27–28 (зач. 54).

Евангелие от Луки Лк.10:38-42,11:27-28

Апостола Павла 2-е послание к коринфянам
2Кор.7:10-16 (зач. 184).

Евангелие от Марка
Мк.2:18–22 (зач. 9), и за субботу (под зачало): 1Кор.1:26-29 (зач. 125 от полу́).

Апостола Павла 1-е послание к коринфянам
Мф.20:29–34 (зач. 82).

Евангелие от Матфея
Богородицы: Евр.9:1–7 (зач. 320).

Апостола Павла послание к евреям
Лк.10:38–42,11:27–28 (зач. 54).

Евангелие от Луки
Лк.10:38-42,11:27-28